Réginald (1877), Frans Dominicaan, is een der meest bekende vertegenwoordigers van het oudere Thomisme. Aanvankelijk studeerde hij medicijnen, waarbij hij ook de colleges van Bergson volgde.
Als professor aan het Angelicum te Rome heeft hij als gevierd docent op velen grote invloed uitgeoefend. Ook zijn publicaties op wijsgerig (Dieu, 1915) en apologetisch (De Revelatione, 1918) gebied vonden gretige afname.
Bijzondere betekenis verwierf hij zich als schrijver van spirituele werken (o.a. Perfection chrètienne et Contemplation, 1923), waarin hij tegenover anders luidende opvattingen voor iedere Christen de roeping tot de mystieke omgang met God verdedigde.
Zijn grote zorg voor de orthodoxie belemmerde wel eens zijn uitzicht op de goede tendenzen in nieuwere meningen en stromingen. Daardoor boette hij geleidelijk aan invloed in en werden zijn meningen in vereenzaming iets verouderd.
Zijn grote gaven en zijn liefde voor Thomas spreken echter nog duidelijk uit zijn in later jaren begonnen commentaar op Thomas’ Summa Theologica.j. c. G.
