zijden ('zijdɘn)

betekenis & definitie

I. bn.

1. van → zijde (II) : een das. → draad, leven.
2. ten dele van ijde : een hoed.
3. zacht en glanzend als zijde ; lokken.

II. m. Sprkt. zijden hoed : de hoge ophebben, deftig gekleed zijn.