(vər'he:vən) bn. en bw. (-er, -st) [verl. deelw. van verheffen!
I. Eig. boven iets anders zich verheffend, een weinig hoog : een plaats; met rand; beeldwerk of reliëf.
Syn. → hoog. II. Metf. zich boven het gewone, alledaagse verheffend nl.
1. edelaardig : een karakter.
2. aanzienlijk : van afkomst.
3. uitmuntend : een verstand.
4. groots: daden; denken.
