(vər'be:lding v.
A. [< verbeelden 2]
I. Eig. het verbeelden.
II. Metn.
1. vermogen om ons iets voor te stellen dat op het ogenblik niet voor onze uitwendige zinnen tegenwoordig is : een levendige, rijke, sterke hebben; de scheppende van de dichter, de kunstenaar.
2. het verbeelde, inbeelding : dat is louter -; dat bestaat enkel in de -, niet in werkelijkheid ; is erger dan de derdedaagse koorts, een ingebeelde kwaal is dikwijls erger dan een werkelijke of men heeft dikwijls meer last van wat men zich inbeeldt dan van wat werkelijk hindert.
B. [< zich verbeelden 3] verwaandheid : wat een -!
