veen

betekenis & definitie

o. (venen) grondsoort bestaande uit gedeeltelijk verkoolde plantenstoffen: vormt de grondstof voor turf; laag-, hoogveen; in het komt het op geen turfje aan of ziet men niet op een turfje, als men overvloed heeft is men niet karig of waar veel is, kan wel wat gemist worden; spitten, de bovenste laag tot turf maken. ➝ turf.