('uit) (wierp uit, heeft uitgeworpen)
1. naar buiten werpen : de netten -. ➝ anker.
2. stukwerpen : de ruiten -.
3. wegjagen : iemand (de deur) -.
4. spuwen, braken : slijm -; een vulkaan werpt as en lava uit. Tgst. innemen.
5. uitsluiten : een lid uit een gezelschap -.
