('toe) (kende toe, heeft toegekend)
1. te kennen geven dat iemand iets toebehoort, toekomt: iemand de overwinning -; zich iets ➝ erepalm. Syn. ➝ aanspraak (maken).
2. algemeen toeschrijven: men kent hem veel goede hoedanigheden toe.
3. zich -, zich bewust zijn ergens recht op te hebben: als vriend ken ik mij het gezag toe, u dat te zeggen. Syn. ➝ aanmatigen (zich).
4. geven, schenken, verlenen: iemand een onderscheiding -. ➝ nek.
