Wat is de betekenis van toekennen?

toekennen - Werkwoord 1. (ditr) iemand iets ~ iemand uitkiezen en iets geven ♢ Hij kreeg een belangrijke prijs toegekend. Woordherkomst samenstelling van toe(bijwoord) en kennen(werkwoord)

toekennen - regelmatig werkwoord uitspraak: toe-kennen 1. het iemand geven omdat je vindt dat hij het verdient ♢ de prijs werd toegekend aan een Turkse schrijver Regelmatig werkwoord: toe-kennen ik ken toe (... ik...

v., takenne.

...

(kende toe, heeft toegekend), 1. toewijzen, verlenen (aan iem.), b.v. op grond van zekere aanspraken: iem. een gratificatie, een schadeloosstelling, een wachtgeld toekennen; aan iets een zeker gezag toekennen; een recht, een macht toekennen aan; iem. de prijs toekennen; de overwinning, de zege toekennen; 2. oordelen, va...

kende h. toegekend (erkennen, dat iem. op iets recht heeft, iem. iets toebehoort, iem. iets heeft; toewijzen, geven): iem. de eer toekennen; iem. een recht toekennen, geven, toestaan.

('toe) (kende toe, heeft toegekend) 1. te kennen geven dat iemand iets toebehoort, toekomt: iemand de overwinning -; zich iets ➝ erepalm. Syn. ➝ aanspraak (maken). 2. algemeen toeschrijven: men kent hem veel goede hoedanigheden toe. 3. zich -, zich bewust zijn ergens recht op te hebben: als vriend ken ik mij het gezag toe, u dat te zeggen. Syn...

(kende toe, heeft toegekend), 1. toewijzen, verlenen: iemand een gratificatie toekennen; aan iets een zeker gezag 2. toeschrijven, aanzeggen: gewicht, waarde aan, hechten aan.

...