I.
m. (-pen ; -je)
1. Algm. uiteinde van iets, meestal spits van vorm : op het -je van de kast; de van de tong; op het -je van het heengaan. op het punt.
2. Inz. a. meestal puntig deel van een stof: de van een das, een zakdoek; een-je van de sluier oplichten, iets van een geheim openbaren, b. teen : op zijn -pen gaan; gauw, licht op de getreden zijn, lichtgeraakt zijn.
II.
m. (-s) [Eng. hint)
1. wenk betreffende de beursoperaties.
2. Algm. wenk; een neven, krijgen.
III.
m. (-s) [Eng. tip(cart)] inrichting om kolen enz. van spoorwagens en derg. in wagens, schepen enz. over te storten.
