v. (-en; -je) [Fr. < Mlat. < Lat. tendere, uitrekken]
1. verplaatsbaar gebouw(tje), bestaande uit over stijlen gespannen doek: de Arabieren wonen in -en; zijn opslaan, afbreken; kermis-, leger-, veldtent. Gez. ergens zijn -en opslaan, er zich vestigen; uit zijn halen, ten strijde roepen; iemand uit zijn lokken, tot de strijd verleiden of verleiden om zijn mening te zeggen; hij (Achilles) wilde niet uit zijn komen, wilde niet aan de strijd deelnemen; uit zijn treden, te voorschijn komen.
2. dak van doek over het dek van een vaartuig uitgespannen: span de tegen de zon.
