(sta:l) o. (stalen; -tje) [< uitstallen]
I. Eig. 1. a. Eert. model van een bepaalde kleurschakering waarnaar het laken geverfd moest worden : blauwen. verven op -. b. lapje van een stof om daarnaar het gehele stuk te kunnen beoordelen : stalen vragen, zenden; een boek met stalen. Syn. →: monster.
2. Uitbr. monster ; een van koren.
II. Metf. 1. proef ; een -tje van iemands bekwaamheid geven; ergens een -tje of -tjes van vertellen, een treffend geval of treffende biezonderheden.
2. Iron. niet navolgenswaardig voorbeeld : zo'n -!
