(spelt) v.(-en ; -je) [Lat. spinula, vklw. van spina, doorn]
1. Eig. puntig metalen pennetje met kop, om iets vast te steken : een brief -en; iets met een vaststeken; insekten met -en opprikken; haar-, veiligheidsspeld. Gez. een in een hooiberg zoeken, vergeefse moeite doen; ergens een -je bij steken [als teken dat men eindigt], niet verder met iets gaan; er is geen tussen te krijgen, hij praat al maar door of die redenering sluit zeer juist; men kon er een horen vallen, het was er doodstil.
2. Metf. op een speld gelijkend pennetje als sieraad : een met mooie kop op zijn das dragen.
