(schan'da:l) o. (...dalen; -tje) [Fr. < Lat. scandalum]
I. Eig. aanstoot, ergernis, opspraak: geven.
II. Metn.
1. gebeurtenis die schandaal geeft: een publiek -; dat was ogenblikkelijk bekend.
2. handeling die schandaal kan geven, schanddaad: het is een -.
3. persoon die schandaal geeft: het van heel het dorp.
