(rus'ti:k) [Fr. < Lat. rusticus < rus, land] bn. en bw.
1. landelijk : in een -e omgeving.
2. boers, onbeschaafd : een -e kerel.
3. (als) in de natuurlijke toestand : ongeschild hout met zijn natuurlijke krommingen is hout; een brug van hout noemt men een -e brug; bewerken.
