Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

Gepubliceerd op 13-02-2020

prikkel

betekenis & definitie

('prikkəl) m. (-en, -s; -tje)

I. Eig. puntig voorwerp om aan te drijven : hij stiet de in de huid der ossen. → verzenen.

II. Metf.

1. Dierk. stekel, angel, spoor.
2. Plantk. doorn.
3. onbewuste werking in het dierlijk of plantaardig weefsel, die een bepaalde reaktie daarin ten gevolge heeft: een voor de reukzenuwen; een om te lachen.
4. aansporing, drijfveer : de- tot verbetering ontbrak; een om hem over zijn verdriet heen te helpen ; de der eerzucht.

< >