(parləmen'tɛ:r)
I. m. (-en, -s) [parlement (I 2)] onderhandelaar met de vijand over de overgave van een stad enz. : een met de witte vlag zenden.
II. bn. en bw. 1. van, betreffende een parlementair (I) : de -e vlag.
2. van, in, betreffende het → parlement (II 1) : -e welsprekendheid ; het -e stelsel.
3. hoffelijk, beschaafd : de -e vormen in acht nemen ; dat is geen -e uitdrukking; zich niet uitdrukken.
