ondraaglijk

betekenis & definitie

(on'dra:chlək)

I. bn. en bw. (-er, -st) 1. niet te verdragen : een -e hitte.
2. onuitstaanbaar : een -e jongen; een nufje. Syn. onduldbaar, onverdraaglijk. Tgst. → draaglijk.

II. bw. zeer : warm;lang spreken.