(mata'dor) m. (-s) [Sp. < Lat. mactator, doder]
I. Eig. 1. man die, in een stieregevecht, de stier afmaakt.
2. Uitbr. man van bekwaamheid, macht : de der stad; de van zijn klasse.
II. Metn. grote troef in het omberspel: basta, maniïle, porto en spadille zijn -s.
