(kettərij) v. (-en) [< ketter]
I. Eig.
1. Algm. afwijking van de als rechtzinnig erkende of ortodoxe leer. Sim. dwaalleer.
2. Kat. afval van de godsdienst: plegen.
II. Metf. afwijking van de op wetenschappelijke of kunstgebied gehuldigde begrippen : geschiedkundige -en; -en verkopen.
