(je )v. (-’s; -tje)
l. Eig. tiende letter van het abc.
2. Metn. gezamenlijke woorden van een adres- of woordenboek met j beginnend.
Ene. Onze letter i is niets anders dan een i door een neerhaal of staart verlengd of versierd. Eerst in de XVIde eeuw is men begonnen van deze vorm gebruik te maken tot afzonderlijke voorstelling van de i als medeklinker, die te voren niet door een eigen teken onderscheiden werd. Lodewijk Elsevier (✝ 1617) te Londen, zou de eerste geweest zijn die, in zijn drukwerk, de i en u als medeklinkers door de tekens j en v heeft onderscheiden. In de oude woordenboeken staat de J tussen de I ingewerkt.
