(ekse'kwa:tur) o. (-s) [Lat. hij voltrekke] volmacht nl.
1. voltrekkingsbevel.
2. goedkeuring van een pauselijk bevel door een regering.
3. erkenning van een konsul door de regering van het land, waar hij wordt aangesteld.
Gepubliceerd op 30-06-2020
betekenis & definitie
(ekse'kwa:tur) o. (-s) [Lat. hij voltrekke] volmacht nl.
1. voltrekkingsbevel.
2. goedkeuring van een pauselijk bevel door een regering.
3. erkenning van een konsul door de regering van het land, waar hij wordt aangesteld.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: