(drong, gedrongen)
I. (heeft)
1. door aanhoudende druk, in een bepaalde toestand brengen: iemand van zijn plaats, iemand in de hoek -; iemand, iets op de achtergrond, zich op de voorgrond -; naar voren-,
Syn. drukken, duwen, stoten.
2. door zedelijke druk tot iets brengen: zij heeft eindelijk, door T. gedrongen, er toe besloten; de tijd dringt mij te eindigen.
Syn. dwingen, noodzaken, nopen, pramen, pressen. Tgst. vrijlaten.
3. ondanks tegenstand, te weten komen: in iemands geheimen -.
4. door druk in een menigte zoeken voorwaarts te komen: niet zo -, a. u. b.
5. zedelijke druk doen gelden: hij heeft gedrongen om die grote belangen indachtig te zijn; de nood, het gevaar dringt.
6. kort zijn: de tijd dringt.
II. (heeft en is) zich door krachtige druk tegenover een weerstand een weg banen: de opstandelingen drongen over de rivier, door het bos, in de stad; een snik drong uit zijn borst.
