('proeft) bn. (-er, -st)
1. door beproeving als goed erkend, echt. deugdelijk : een man van -e trouw.
2. de proef hebbende doorstaan : een -e metode.
3. door ongelukken getroffen : zwaar -.
Gepubliceerd op 24-06-2020
betekenis & definitie
('proeft) bn. (-er, -st)
1. door beproeving als goed erkend, echt. deugdelijk : een man van -e trouw.
2. de proef hebbende doorstaan : een -e metode.
3. door ongelukken getroffen : zwaar -.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: