('be:tho:vən) (Lodewijk van) wereldberoemd musicus. 0 1770 te Bonn uit een Vlaamse familie, wsch. afkomstig van Haacht; schreef reeds op 12-jarige leeftijd zes klaviersonaten ; was te Wenen leerling van Mozart en Haydn, de 15 laatste jaren van zijn leven volkomen doof en † 1827 te Wenen. Hij komponeerde symfonieën, ouvertures (Egmont), klaviersonaten (Pathétique), de opera Fidelio, het oratorium Kristus op de Olijfberg en Missa solemnis, alle werken, waarin hij op ongeëvenaarde wijze zijn diepste gemoedsaandoeningen schildert en de hartstochten van zijn ziel in klanken omzet.
De muzikale traditie van Bach, Haydn, Mozart voerde hij op tot haar hoogste bloei.
