(a'zi:l) o. (-en, -s) (Fr. < Gr. asulon < a, niet + sulan, bemachtigen]
I. Eig.1
. Eert. toevluchtsoord, wijkplaats waar een misdadiger niet mocht gegrepen worden : de kerk was een -.
2. Tgw.
a. gesticht voor hulpbehoevenden : voor dronkaards,
b. Uitbr. onderdak voor dieren : voor honden.
II. Metn. bescherming in een ander land, verleend aan personen die voor politieke misdrijven daarheen uitwijken.
