(aldә'gondә) (Marnix van Sint-) Nederlands staatsman en letterkundige, ° 1538 te Brussel uit een adellijke familie; studeerde aan de universiteit te Leuven en te Genève onder Calvijn, en wijdde zich aan de krijgsdienst.
In de strijd tegen Spanje steunde hij Willem I van Nassau; stelde het smeekschrift op dat 1566 door het Verbond der Edelen aan de landvoogdes Margareta van Parma werd aangeboden; week 1567-1572 voor Alva uit naar Duitsland; was later militair bevelhebber van Delft, Rotterdam, Schiedam, 1583 burgemeester van Antwerpen, dat hij, na een verdediging van 13 maanden, aan Parma moest overgeven,✝15 dec. 1598 te Leiden. Hij schreef Biënkorf der H. Roomsche Kercke, een heftige satire op de Katolieke Kerk, en een berijmde vertaling der Psalmen. Door sommigen wordt hem ook het Wilhelmus toegeschreven.
