Onder crowdfunding wordt veelal iedere vorm van het aantrekken van gelden via internet bij een grote groep personen verstaan.
Bij crowdfunding is over het algemeen sprake van een grote groep van investeerders/uitleners, een geldnemer en een internetplatform. Via een crowdfundingplatform vragen geldnemers aan het publiek of zij willen investeren in een bepaald project. In dit verband verstrekt de geldnemer op het platform informatie over onder meer het bestedingsdoel (het project) en over de geldnemer. Investeerders kunnen zich vervolgens via het platform inschrijven voor een investering in het desbetreffende project. Als er voldoende investeerders zijn gevonden – het project is “volgeschreven” – , komt een overeenkomst tot stand tussen de geldnemer en de investeerders. De geldnemer krijgt een rechtstreekse relatie met de investeerders en de investeerders lopen een rechtstreeks risico met betrekking tot de geldnemer.
De rol van het crowdfunding platform bestaat meestal uit het bij elkaar brengen van geldnemer en investeerders, het organiseren van de contracten en de geldstromen (via bijvoorbeeld een stichting derdengelden). Het crowdfunding platform beoordeelt ook vaak de risico’s die zijn verbonden aan het project en de betreffende geldnemer.
Crowdfunding is vaak gereguleerd en valt dan onder de Wet op het financieel toezicht. Het platform heeft in dat geval te maken met de Autoriteit Financiële Markten en/of De Nederlandsche Bank. Als er bijvoorbeeld via het platform leningen worden verstrekt aan bedrijven is in de meeste gevallen een ontheffing nodig van de Autoriteit Financiële Markten. Ook kan een vergunning nodig zijn voor het verlenen van beleggingsdiensten als er via het platform effecten worden aangeboden. Ook kan er een vergunning nodig zijn om betaaldiensten te verlenen.
