Het zich tijdelijk onthouden van voedsel en seksuele activiteiten speelt in het nabijbelse jodendom een grotere rol dan in de bijbel. Ascetische tendenzen spelen daarbij een rol (zie bijv. de Therapeuten; Ascese).
Het zich voorbereiden op openbaringen) of mystieke ervaringen is een belangrijke reden om zich van het nuttigen van voedsel en drank te onthouden. De rabbijnen proberen het vasten te beperken tot bepaalde gelegenheden en het element van boetedoening daarin te benadrukken, maar het algemeen antieke besef dat onthouding van spijs en drank een mens nader tot God of de goden brengt leidde er toch toe dat door het gewone joodse volk vaker en voor andere doeleinden werd gevast dan de rabbijnen lief was. De belangrijkste officiële vastendagen zijn de Grote Verzoendag (Jom Kipoer) en Tisja be-Av. Zie ook Megillat Ta'anit (Vastenrol).
