lett. ‘raad, gerechtshof (van het Griekse synhedrion). Het Sanhedrin was het hoogste politieke, religieuze en juridische orgaan in joods Palestina in de nabijbelse tijd tot het begin van de vijfde eeuw n.
C. Over de samenstelling, het ledenaantal, en de bevoegdheden van deze raad geven de antieke bronnen tegenstrijdige informatie. Ongetwijfeld zal de oorlog van 66-70 n. C. en de verwoesting van de tempel gevolgen hebben gehad voor de samenstelling (het verdwijnen van de Sadduceeën) en de competentie van het Sanhedrin. Waarschijnlijk was vóór 70 de hogepriester altijd voorzitter van deze raad, na 70 de Patriarch of de Av Bet Din (voorzitter van het gerechtshof). De raad was vóór 70 dikwijls uit een combinatie van Farizeeën en Sadduceeën samengesteld, na 70 uit leden van de rabbijnse beweging. Volgens sommige geleerden is er wellicht meer dan één Sanhedrin geweest, met uiteenlopende bevoegdheden, maar dat blijft onzeker. Na de dood van de laatste Patriarch (Gamaliël VI) hield het Sanhedrin op te bestaan.
