Hebreeuws kohen. Tot aan de verwoesting van de tempel van Jeruzalem in 70 n.
C. speelden priesters een cruciale rol in de joodse religie. Zij waren verantwoordelijk voor de offers in de tempel en voor het onderricht van het volk in de wetten en gebruiken van de traditie. Dit werk deden zij bij toerbeurt in 24 groepen, voor elk der 12 stammen twee (Misjmarot). Zij ontvingen ook de eerstelingen van veldgewassen en dieren. Priesters waren aan strenge regels van rituele reinheid gebonden. Ook golden voor hen strengere huwelijkswetten. Na de val van de tempel in 70 n. C. verminderde hun macht en invloed snel, al bleven zij in synagogen voor het uitspreken van de priesterlijke zegen (Num. 6:24-26) opgeroepen worden. Zie ook Levieten.
