lett. ‘vertelling’. Haggada is de technische term voor die delen van de rabbijnse literatuur die zich niet met zaken van de joodse wet (halacha) bezighouden.
Haggada is van verhalende aard en betreft vooral de bijbelse geschiedenis van God met Israël die op zodanige wijze wordt herverteld dat de actuele betekenis daarvan voor het heden wordt gereleveerd, soms op zeer speelse en humoristische wijze. Haggada heeft in de joodse traditie nooit dezelfde gezaghebbende status gekregen als halacha. Men vindt haggada in tal van vormen in de meeste rabbijnse werken, maar vooral in de grote haggadische misdrasjim.
