de Tien Geboden (lett. ‘tien woorden’), in twee versies te vinden in Ex. 20 en Deut. 5. In hellenistisch-joodse kringen werd de Dekaloog vaak gezien als een soort Mozaïsche verwoording van de natuurlijke ‘verstandswet’ en daarmee als de essentie van de Tora.
In reactie daartegen (en ook tegen de verabsolutering van de Dekaloog in het vroege christendom) hebben de rabbijnen de Dekaloog, die oorspronkelijk ook deel van het Sjema uitmaakte, daaruit verwijderd.
