Het verschijnsel van acculturatie treedt meestal op wanneer verschillende culturen, i.c. de joodse en Griekse, noodgedwongen met elkaar in contact komen doordat vertegenwoordigers van de ene groep zich vestigen onder die van de andere groep, bijv. joden in de diaspora of Grieken in joods Palestina. Aanpassingen van joden aan de Grieks-Romeinse cultuur vonden overal plaats, met uiteenlopende resultaten variërend van enerzijds het spreken van een mondje Grieks voor contact op de markt tot anderzijds een zich totaal verdiepen in en opgaan in de Griekse cultuur zodat er in feite van een zodanige assimilatie sprake is dat de joodse identiteit bedreigd wordt of zelfs geheel verloren gaat ( Apostasie).
Acculturatie kan dus leiden tot enige accommodatie zonder dat de joodse eigenheid daarbij in het geding is en tot volledige assimilatie, maar meestal bewoog men zich tussen deze twee extremen.
