Links fascisme zijn linkse bewegingen die ondanks hun socialistische principes fascistische methoden hanteren.
Fascisme wordt meestal geassocieerd met extreemrechtse regimes zoals het Nazi-Duitsland onder Hitler en het Italië van Mussolini. Links fascisme slaat op totalitaire regimes zoals het stalinisme in de Sovjet-Unie, het maoïsme in China en het Pol Pot Khmer-regiem in Cambodja. Het verwijst naar linkse regimes met autoritaire, nationalistische en totalitaire kenmerken die politiek geweld als planmatig middel inzetten om hun doelen te bereiken, tegenstanders opsluiten, de media totaal controleren en zo meer.
Het gebruik van fascistische methoden door bewegingen die claimen te strijden voor humanitaire solidariteit, sociale gelijkheid en rechtvaardigheid is paradoxaal. Hoe tegenstrijdig ook, zelfs splintergroeperingen aan de randen van linkse bewegingen kunnen zich schuldig maken aan autoritarisme door meningsverschillen te onderdrukken, via sociale media groepsconformiteit af te dwingen en militante tactieken te gebruiken tegen instituties die zij als vijandig beschouwen.
Het is een gangbare opvatting dat fascisme uitsluitend aan de rechterkant van het politieke spectrum voorkomt. De term links fascisme benadrukt de paradox van linkse bewegingen die, ondanks hun inzet voor progressieve doelen, soms de neiging hebben fascistoide methoden van rechts toe te passen. Het fenomeen van links fascistoïde gedrag nodigt uit tot reflectie op eventuele tegenstrijdigheden binnen het gedachtegoed van linkse groeperingen.
