Liminoïde is de ontregeling die ontstaat bij mentaal botsende leefwerelden.
Liminoïde ervaringen passen in een wereld van snel schakelen. Individuen verkeren gelijktijdig in private ruimten en tussenruimten. Thuis zoomen, virtuele werelden delen, TV en video kijken en zo meer. De recente pandemie zorgde voor een extra ontregelingen en voor nieuwe grenservaringen.
Ook de buitenruimte is fluïde. We gamen in de trein en maken selfies tijdens onze vaccinatie voor corona. Onverwacht ontwikkelt zich in deze constante flux lateraliteit. Ontstaan er ontregelende liminoïde situaties. Zoals onder het diner verschijnt je zieke moeder op je smartphone. Tijdens de vergadering appt het kinderdagverblijf.
Een paradoxale grenservaring werkt soms verlammend. Wat gebeurt hier in hemelsnaam? Vraagt vaak om een snelle en creatieve oplossing. Moeder op je smartphone wegvegen? Mobiel uitzetten? Appen? Naar de gang en dáár opnemen? Andere voorbeeld is in de wachtkamer voor bevolkingsonderzoek waar toch opeens extra röntgenfoto's nodig zijn. Ik ziek? Allemaal moeras-ervaringen van acute instabiliteit. Verwachtingen worden ontregeld. Zoals onder anti-vaxxers of toch relzoekers? De ontstane destabilisatie roept liminoïde gedrag op. Soms leidt ontregeling tot creativiteit. Tot spontane nieuwe rituelen die ter plekke stabiliteit bieden (zingen, chatten, liken en samen delen).
Liminoïde verschilt van liminaliteit. Liminaliteit en liminale gevoelens ontstaan rond scharnierpunten des levens (volwassenwording, huwelijk, pensionering). Liminaliteit is gekoppeld aan het proces van drempelovergang binnen overgangsrituelen. Liminoïde betekent liminaliteit-achtig. Liminoïde ervaringen ontstaan opeens. Deze vormen een betekenisvolle afspiegeling van meer diffuse grenservaringen.
