Terwijl men door verlaten meer bepaald de verwijdering van een persoon of eene zaak uitdrukt, heeft men bij nalaten, achterlaten en overlaten tevens op het oog den persoon of de zaak waarvan men zich verwijdert, die dus met betrekking tot hem, die verlaat, achterblijft of overblijft. Nalaten, d. i. na zich laten, ver¬onderstelt dat degene, die nalaat, ophoudt te bestaan, het wordt dus voor¬namelijk gezegd van stervenden.
Achterlaten is iets of iemand bij zijn ver¬trek niet mede nemen, dus achter laten blijven; overlaten geeft hetzelfde te kennen, maar drukt bovendien uit dat men zich om hetgeen achterblijft niet bekommert, aan anderen toestaat er bezit van te nemen, of er naar goedvinden mede te handelen. Hij liet schulden na. Bij zijn vertrek naar Amerika liet hij nog al wat schulden achter. Hij vertrok met de noorder¬zon en liet vrouw en kinderen, die aan weelde gewoon waren, in behoef¬tige omstandigheden achter. Hij ontkwam door een koenen sprong, zijn knapzak aan het serpent overlatende. Wanneer deze woorden ten opzichte van een stervende of doode gebruikt worden, geeft nalaten te kennen dat er personen of zaken achterblijven, ziet achterlaten meer op den toestand der personen, die overblijven, overlaten op het niet bij machte zijn om voor de overgeblevenen te zorgen en het overgeven dier zorg aan anderen.
De gierigaard liet een groot vermogen na. Hij liet vrouw en kind na. Hij liet eene bedroefde weduwe en twee jonge kinderen achter. Hij heeft vrouw en kinderen bij zijn dood den honger ten prooi overgelaten.
