Het e-mail-adresseersysteem van Internet is gebaseerd op het Domain Name System (DNS, zie 'domain'). De keuze hiervoor is logisch: er wordt contact gelegd met een domain om vervolgens binnen dat domain verder op zoek te gaan naar een specifiek persoon.
Je 'verlengt' als het ware het zoeksysteem, dat je sowieso al hanteerde.
Een voorbeeld. Christopher Overeem is docent strafrecht aan de juridische faculteit van de universiteit van Leuven. De computer in Leuven is verbonden met Internet en de juridische faculteit heeft ais domain-naam gekozen: 'jur.ul.b'. Van rechts naar links gelezen (rechts is het meest algemeen, links het meest specifiek) staat er de 'b' van België, 'ui' als afkorting van universiteit van Leuven en 'jur' staat voor de juridische faculteit. De naam van het domain wordt vervolgens afgescheiden van het e-mail-adres door het 'apestaart'-teken (@). Christopher Overeem heeft diverse collega's die ook een e-mail-adres hebben. Eén collega heeft als achternaam Overdorst en daarom 'hakt' hij zijn adres in tweeën: 'chr.over' (zodat het onderscheiden blijft van het adres van zijn collega). Het volledige adres wordt dan: 'chr.over@jur.ul.b'.
