Duits literair-historicus (Jena 20 Juni 1853 - Berlijn 30 Apr. 1913), was een leerling van Wilhelm Scherer, die hij in 1886 opvolgde als hoogleraar te Berlijn, ook als leidende figuur in de Duitse literatuurwetenschap. In 1887 ontdekte hij de verloren gewaande Urfaust van Goethe onder de papieren van de hofdame von Göchhausen.
De serie-uitgaven Quellen und Forschungen en Palästra stonden onder zijn redactie.Bibl. (voorn. werken): Richardson, Rousseau und Goethe (1875); Heinrich Leopold Wagner, Goethe’s Jugendgenosse (1875); Lenz und Klinger (1878); Lessing, Geschichte seines Lebens und seiner Schriften (2 dln, 1884-’92, S.’s hoofdwerk, 2de dr. 1923); Goethes Urfaust (1897); H. v. Kleists Werke (uitg. 5 dln, 1905).
Lit.: A. v. Weilen, E. S., in: Biogr. Jb. u. D. Nekrolog. 18, 1917; W.
Bonnke, E. S., ein Verzeichnis seiner Schriften (1937).
