Duits graveur (Halle 3 Jan. 1738 - Weimar 5 Jan. 1814), werkte van 1759-1766 te Augsburg bij Johann Jakob Haid in de trant van J. G.
Wilb. In 1766 vestigde hij zich te Leipzig, waar hij verbleef tot één jaar voor zijn dood; toen vestigde hij zich te Weimar wegens omstandigheden veroorzaakt door Napoleons oorlogen. Hij was vooral een graveur van portretten. Te Leipzig is hij de vriend van Goethe geweest. Het eerste repertorium van zijn werken verscheen te Leipzig in 1786 onder de titel: Verzeichnis des Kupferstichwerks von Herrn Johann Friedrich Bause, noch der Zeitfolge geordnet. Het werd wellicht door den kunstenaar zelf opgemaakt of zo niet door von Crayer.
Deze catalogus besloeg 154 nummers en vermeldde geen staten. Een volledige, critisch wetenschappelijke catalogus werd later samengesteld door Georg Keil en verscheen in 1849 onder de titel: Katalogdes Kupferstichwerkes von J. F. Bause, mit einigen biographischen Notizen.
