is een stad geweest in Palestina, tussen Jeruzalem en de kust. De naam (in het Hebr. bêt-sjèmesj) betekent „huis der zon” en de tegenwoordige naam ’Ain-Sjems „zonnebron”; hier was dus een oud zonneheiligdom.
Uit het O.T. is de plaats vooral bekend door I Sana. 6 : 9 vlgg. Hier heeft D. Mackenzie in opdracht van het „Palestine Exploration Fund” 1911-1912 gegraven, en zijn werk werd 1928-1931 door E. Grant in opdracht van het Harverford-College hervat. De stad werd blijkbaar in de 17de eeuw v. Chr. (de Hyksos-periode) gesticht en bleef 11 eeuwen lang bewoond, tot aan het exil; er zijn vier beddingen en de sporen van twee verwoestingen, die men aan de Filistijnen (eind 12de eeuw) en aan de Assyriërs (7de eeuw) of Chaldeeërs (6de eeuw) moet toeschrijven.
Belangwekkend waren (campagne 1930) de vondsten in twee graven uit de laatste Kanaanese of vroegste Israëlietische periode en een ostrakon, beschreven met protoalphabetisch schrift (met inkt) uit de 14de eeuw v. Chr., waarschijnlijk bevattende een lijst van arbeiders en het aantal van hun werkdagen.PROF. DR F. M. TH. BÖHL
Lit.: Annual of the Palest. Expl. Fund I and II (1911-1913); E. Grant, Beth Shemesh (Harverford 1929); ld., Ain Shems Excavations (Palestine), vol. I (1931); II (1932); III (1934); IV (Pottery) (1938); in: Biblical and Kindred Studies, Harverford College, Harverford (Penn.). Voorts: ld., Excavations and their results at *Ain Shems, in: The Macdonald Presentation Volume (Princeton 1933).
