Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 20-08-2018

Weckherlin

betekenis & definitie

Weckherlin. Onder dezen naam vermelden wij:

Georg Rudolf Weckherlin, een Duitsch dichter, geboren den 15den September 1584 te Stuttgart. Hij studeerde te Tübingen in de regten, volbragt in 1604 reizen in Duitschland, in het volgende jaar in Engeland en Frankrijk en werd in 1610 secretaris van hertog Johann Friedrich von Würtemberg te Stuttgart. Nadat pfalzgraaf Frederik, de schoonzoon van Jacob I, van zijn keurvorstendom was ontzet, werd te Londen eene kanselarij opgerigt, om onderhandelingen te voeren met den Keizer en de Duitsche Vorsten, en zag Weckherlin zich daaraan geplaatst. Na dien tijd verkeerde hij te Londen in zeer gunstige omstandigheden en zag zich door de koningen Jacob I en Karel I met onderscheiding bejegend en met belangrijke zendingen naar verschillende landen belast. Hij overleed te Londen, nadat de Dertigjarige Oorlog hem van zijn vaderlijk erfgoed en van zijne handschriften had beroofd, niet lang na 1650. Zelf bezorgde hij nog de derde uitgave van zijn „Geistliche und weltliche Gedichte”, welke in 1648 te Amsterdam in het licht verscheen. In 1873 zijn zij uitgegeven door Gödeke.

Wilhelm Ludwig Weckherlin, een geestig Duitsch schrijver, geboren in 1739 te Bothnang in Würtemberg. Hij studeerde te Tübingen in de regten, vertoefde eenigen tijd te Parijs, waar hij zich bekend maakte met de spotzieke letterkunde van die dagen en woonde vervolgens in verschillende steden van Duitschland. Te Weenen gaf hij in 1777 zijne „Denkwürdigkeiten von Wien”, in het licht, die hem eene geregtelijke vervolging op den hals haalden, — voorts een politiek blad, „Ansbachsche Blätter” geheeten. Dit laatste bezorgde hem huisarrest, hetwelk hij zich zoozeer aantrok, dat hij er den 24sten November 1792 overleed. Van zijne overige geschriften vermelden wij: „Anselmus Rabiosus Reise durch Deutschland (1778)”, — „Chronologen (1779—1781, 12 dln)”, — „Graue Ungeheuer (1782—1787, 12 dln)”, — „Hyperboräische Briefe (1788—1790, 6 dln)”, — en „Paragraphen (1791, 2 dln)”. Onbarmhartig zwaaide hij den geesel der satyre en heeft niet weinig medegewerkt tot het uitroepen van velerlei misbruiken en vooroordeelen.

< >