Valkhof (Het) was te voren een burgt van vreemde bouworde in het noordoosten van Nijmegen op den Hunnenberg. Vermoedelijk was hij gesticht door Karel de Groote in den trant van één der sterkten, welke Drusus op den linker oever van de Rijn had doen verrijzen. Karel de Groote, Lodewijk de Vrome en andere vorsten hielden er dikwijls hun verblijf, en Frederik Barbarossa deed den burgt, door de Noormannen en Lotharingers verwoest, in 1155 herbouwen. Met Nijmegen werd het kasteel in 1248 door Willem, Roomsch Koning, aan den Graaf van Gelder in pand gegeven.
Aldaar had in 1340 het bekende tooneel plaats tusschen Reinoud II en zijne gemalin Eleonora, waarbij deze haren gemaal poogde te overtuigen, dat zij niet melaatsch was. Menig Vorst van Gelderland werd er gehuldigd en menig beroemd of aanzienlijk persoon aldaar ontvangen. In 1611 werd het Valkhof ingerigt tot een stadhouderlijk verblijf; Willem V vertoefde er eenigen tijd, toen hij zich in 1787 wegens staatkundige woelingen uit Holland verwijderd had. Na het vertrek van laatstgenoemde werd de aloude, zoo merkwaardige burgt voor afbraak verkocht en gesloopt, met uitzondering van de twee Heidensche kapéllen, die men er thans nog op het in eene wandelplaats herschapen terrein aantreft. De eene heeft eene 16-hoekige gedaante en schijnt uit de 4de of 5de eeuw afkomstig te wezen, doch van de andere bestaan slechts overblijfselen. Beide, oorspronkelijk ter vereering van Heidensche goden gesticht, zijn in 799 op verzoek van Karel de Groote door paus Leo III gewijd.
