Teuffel

betekenis & definitie

Teuffel (Wilhelm Siegmund), een verdienstelijk letterkundige, geboren den 27sten September 1820 te Ludwigsburg, ontving zijne opleiding aan het seminarium te Urach en daarna aan dat te Tübingen, werd alhier in 1844 privaatdocent, in 1847 hulpleeraar aan het gymnasium te Stuttgart en in 1849 buitengewoon, in 1857 gewoon hoogleeraar in de oude letteren te Tübingen, waar hij den 8sten Maart 1878 overleed. Grooten roem heeft hij behaald door zijne „Geschichte der lateinischen Litteratur (3de druk, 1875)”. Reeds vroeger leverde hij monographieën over Horatius (1842), Sallustius en Tácitus (1868), over de tooneeldichters Caecilius, Afranius, Statius, Pacuvius (1871) enz. — voorts „Studiën und Charakteristiken zur griechischen und Deutschen Literaturgeschichte (1871)”, — „Ueber Aeschylus’ Promethie und Orestie (1861)” en eene reeks van verhandelingen in het „Reinisches Museum” en vooral in zijne „Realencyklopädie des klassischen Alterthums”. Ook bewerkte hij tekst-uitgaven van „de Perzen” van Aeschylus (1875), van „De Wolken” van Aristóphanes (1867) en schreef een commentaar op het tweede boek der „Satyren” van Horatius in de uitgave van Kirchner (1857).