Palladio (Andrea), een beroemd bouwmeester, geboren te Vicenza den 30sten November 1518, ontving zijne opleiding te Rome en herstelde in 1547 in zijne geboorteplaats eene basiliek in den ouden stijl, zoodat hij naar Rome ontboden werd, om er werkzaam te zijn aan den bouw van de St. Pieterskerk. Later keerde hij naar Vicenza terug en leverde een groot aantal ontwerpen, waarnaar in het oostelijk gedeelte van Opper-Italië kerken werden gebouwd. Bij Venetië deed hij voorts aan de Brenta het vermaarde paleis Foscari verrijzen, — in Venetië zelf het later door de vlammen vernielde klooster San Giovanni in Laterano, het refectorium en de kerk van San Georgio Maggiore, den voorgevel van de kerk van San Francesco della Vigna, de Sala della quattro Ponte in het paleis van den doge, de kerk del Redentore enz. Te Vicenza bouwde hij de basilica, het Palazzo Barbarano en het Palazzo Chierigati.
Voorts legde hij merkwaardige bruggen en van de door hem ontworpene villa’s wordt inzonderheid de Villa Capra bij Padua bewonderd, terwijl hij den meesten roem behaalde door het Olympisch theater te Vicenza, waarvan hij echter de voltooijing niet beleefde. Hij stierf als architect der Venetiaansche Republiek den 19den Augustus 1580. Zijn voornaamste geschrift is getiteld: „Quattro libri dell’ architettura (1570)”.
