De voornaamste vertegenwoordiger van het theoretisch socialismus en de stichter van de Internationale, is een telg van Israëlietischen stam en werd geboren te Trier den 2den Mei 1818. Hij studeerde in de regten en huwde met Jenny von Westphalen, eene zuster van een later lid van het ministérie Manteuffel. Hij legde zich met ijver toe op de staathuishoudkunde, redigeerde de: „Rheinische Zeitung”, moest de wijk nemen naar Parijs en deed er met Arnold Rüge de „Deutsch-französische Jahrbücher en met Heinrich Heine den „Vorwärts” in het licht verschonen.
In 1844 uit Frankrijk verbannen, ging hij naar België, werd ook hier in 1848 verdreven, en vertrok over Frankrijk naar Keulen, waar hij de redactie der: „Neue Rheinische Zeitung” op zich nam. Toen deze in 1849 opgeheven werd, ging hij over Parijs naar Londen, alwaar hij na dien tijd gevestigd bleef, Hij schreef: „Misère de la Philosophie, réponse ä la „Philosophie de la misère” par M. Proudhon (1847)”, — „Manifest der kommunistischen Partei (1847)”, — „Der 18 Brumaire (1869)”, — „Kritik der politischen Oekonomie (1859)”, — en „Das Kapital (1867; 2de druk 1873)”. Hij stichtte in 1866 de Internationale, en had tot 1870 op die vereeniging een aanmerkelijken invloed, welke na dien tijd door de tegenwerking van Bakunin niet weinig verminderde. Na een kort vertoef te New-York woont Marx bij voortduring in Engelands hoofstad.
