Kukolnik (Nestor) of Koekolnik, een verdienstelijk Russisch dichter en novellist, geboren in 1808, studeerde op het lycéum Besborodko te Njeshin, trad te Petersburg in staatsdienst en begon zijne letterkundige loopbaan met het dramatisch gedicht: „Torquato Tasso”. Daarop volgden de drama’s: „Giulio Mosti”, — „Leisewitz”, — „Roxolane”, —en „Knjees Cholmskij”, — voorts de roman: „Evelina de Vallerol (1841, 3 dln; 2de druk 1842)”, benevens: „Alf en Aldona (1842)”, — en „De beide Kostylkow (1846)”. Van 1845 tot 1846 was hij belast met de redactie van een: „Geïllustreerd Magazijn”, en leverde daarna het treurspel: „Patkoel (1846)”. Ook schreef hij den roman: „De drie tijdperken”, — de novelle: „De procureur”, —het drama: „Het vlootfeest in Sebastópol (1854)”, — en „De belegering van Azof (1855)”.
Hij kon zich niet vereenigen met het koude realismus der Russische letterkunde en verloor dientengevolge de gunst van het publiek. Nadat hij zijn ontslag had genomen met den rang van staatsraad in werkelijke dienst, vestigde hij zich te Taganrog in het zuiden van Rusland om er zich geheel en al aan zijne dichterlijke uitspanningen te wijden. Daar schreef hij onder anderen den roman: „De beide zusters (1865)”, aan den Poolschen omwentelingsoorlog ontleend.
