Guéroult (Adolphe), een Fransch dagbladschrijver, geboren den 29sten Januarij 1810 te Radepont in het departement Eure, voegde zich na het voleindigen zijner studiën met geestdrift bij de St. Simonisten. Toen het genootschap van deze uiteenspatte, zag hij zich belast met eene letterkundige zending naar Spanje, en hij gaf omtrent het Pyrenésche Schiereiland belangrijke berigten in zijne „Lettres sur L’Espagne”, welke in 1838 in het „Journal des Débats” werden opgenomen. Daarna bezocht hij Italië en leverde in genoemd blad artikelen over de gesteldheid van dat land.
Na zijn terugkeer (1842) benoemde Guizot hem tot consul te Mazatlan in Mexico, vanwaar hij 5 jaar later naar Jassy verplaatst werd. Na de Februarij-revolutie ontving hij van het Voorloopig Bewind zijn ontslag, en hij begaf zich naar Parijs, waar hij zich voegde bij de voorstanders der democratisch-sociale revolutie. Eerst werkte hij er voor het dagblad „Le Crédit”, en vervolgens voor „La Republique”. Na den Staatsstreek bepaalde hij zich tot de behandeling van zaken van nijverheid in het dagblad „L’Industrie”, en in 1857 werd hij hoofdredacteur van „La Presse”. De ex-koning Jerôme bezorgde hem in 1859 het verlof, om een nieuw dagblad, „L'Opinion nationale”, te stichten, dat als het orgaan der Keizerlijke Democratie veel aftrek vond.
Van 1863 tot 1869 was hij lid van het Wetgevend Ligchaam en behoorde er tot het linker centrum. Hij schreef voorts „La politique de la Prusse (1866)”, en „Discours prononcés au corps législatif (1869)”. Zijne hoofdartikelen zijn verzameld onder den titel: „Etudes de politique et de philosophie religieuse (1863)”. Na den val van het tweede Keizerrijk volgde de „Opinion nationale” eene gematigde republikeinsche rigting, en Guéroult overleed te Vichy den 21sten Julij 1872. Hij was een begaafd schrijver, die zich door oorspronkelijke denkbeelden en een schitterenden stijl onderscheidde.
