Falcidia lex is eene door den volkstribuun Falcidius in het jaar 40 vóór Chr. voorgestelde Romeinsche wet, waarbij het den erflater verboden werd, om meer dan drie vierde van zijne nalatenschap aan legaten weg te schenken. Een vierde, de quarta Falcidia, bleef als wettelijk erfdeel den erfgenamen bij de wet voorbehouden.
De schulden en begrafeniskosten werden eerst van den boedel afgetrokken, en daarna de quarta pars bepaald, welk deel aan den wettelijken erfgenaam, of, zoo er meer waren, aan allen te zamen, pro rata parte, naar evenredigheid, verbleef.