Wat is de betekenis van Afgetrokken?

bn. en bw. (-er, -st), 1. (van begrippen en redeneringen) abstract, niet door aanschouwing verkregen, maar door redenering afgeleid: afgetrokken denkbeelden, algemene denkbeelden, begrippen; (ook wel) niet alledaagse, diepzinnige; de afgetrokken wetenschappen; — (bw.) hij redeneerde zo afgetrokken, dat ik hem niet volgen kon;...

(19e eeuw) (inf.) vermoeid, verzwakt. • De man zag er destijds erg somber en afgetrokken uit, maar betaalde prompt zijn huur en gaf hoegenaamd geen last in huis... (De Gids. Jaargang 45. 1881) • Wat hei-je, kind? Je bent zoo zenuwachtig en je ziet er zoo afgetrokken uit? (Maurits Wagenvoort: Een passie. 1891) • De vader zag er moe en...

afgetrokken - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van aftrekken

bn., bw.; 1. abstract; afgetrokken denkbeelden; 2. de buitenwereld vergeten hebbend en verdiept in gedachten; verstrooid: een afgetrokken professor.

('af) bn. en bw. (-er, -st) 1. Wijsb. door abstraktie gevormd : boom is een begrip. ➝ abstraheren. 2. met afgetrokken begrippen opererend : de wiskunde is een wetenschap; erg redeneren. 3. abstrakt, teoretisch : in het -e. 4. in zichzelf gekeerd : hij was stil en -. Syn. in gedachten, nadenkend, peinzend, verstrooid. Tgst. ➝ aandachtig.

af'getrokken, bn. en bw. (-er, -st). 1. (van begrippen en redeneringen) abstract, niet door aanschouwing verkregen, maar door redenering afgeleid: afgetrokken denkbeelden, algemene denkbeelden, begrippen; (ook wel) niet alledaagse, diepzinnige; 2. verzonken in een bepaalde kring van gedachten, waardoor men de buitenwereld vergeet: hij zat sti...

zie Abstract.

AFGETROKKEN, bn. en bw. (-er, -st), (van begrippen en redeneeringen) niet door aanschouwing verkregen, maar door redeneering afgeleid; — de afgetrokken, of abstracte wetenschappen, waarbij niet aanschouwing ten grondslag ligt, doch abstracte begrippen, bv. de wiskunde; — afgetrokken denkbeelden, algemeene denkbeelden, begrippen; (ook w...

...