Backer (Jonkh. Mr Cornelis), een uitstekend Nederlandsch regtsgeleerde, werd geboren te Groningen, den 20sten November 1798. Zijn vader, Mr. J. W. J. Backer behoorde tot het aanzienlijk Amsterdamsch geslacht van dien naam, maar studeerde te Groningen en huwde aldaar met Josina Petronella Sichterman, zoodat hij zich vervolgens in die académiestad vestigde en in 1807 overleed.
Zijn zoon Cornelis, de oudste van de kinderen, werd toevertrouwd aan de leiding van Ds. Koppius te Blijham en studeerde vervolgens te Groningen in de regten. Na zijne promotie (19 Junij 1821) vestigde hij zich te Amsterdam, waar hij spoedig eene uitgebreide practijk bezat en door menig opstel van regtsgeleerden inhoud blijken gaf van zijne, groote gaven. In 1826 trad hij in het huwelijk met Johanna Maria Leopoldina Catharina Brantsen uit Arnhem. In datzelfde jaar werd hij benoemd tot lid van het Provinciaal Utrechts genootschap , — een jaar later tot lid der Maatschappij van Nederlandsche letterkunde te Leiden en tot regter-suppléant bij de Regtbank van 1sten aanleg te Amsterdam. In 1832 werd hij lid dier Regtbank en in 1838 regter in de Arrondissementsregtbank aldaar.
Zijne talrijke geschriften van regts- en staatkundigen aard boeiden, vooral ook wegens den vrijzinnigen geest, die er in doorschemerde, veler aandacht, en toen het jaar 1848 aanbrak werd hij eerst gekozen tot lid der Dubbele Kamer, en vervolgens tot lid der eerste regtstreeks gekozene Tweede Kamer, terwijl hij in 1850 geroepen werd tot de belangrijke betrekking van commissaris des Konings in Overijssel, welke hij waarnam tot aan zijn dood (30 Junij 1864).
Backer was algemeen geacht als een edel mensch, als een nuttig staatsburger, die eene uitgebreide kennis paarde aan eene ongemeene welwillendheid en geene moeite te groot rekende, om door woord en daad de algemeene volkswelvaart te bevorderen.
